บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                               อสย 62:1-5
     เพราะเห็นแก่ศิโยน ข้าพเจ้าจะไม่นิ่งเงียบ เพราะเห็นแก่กรุงเยรูซาเล็ม ข้าพเจ้าจะอยู่เฉยไม่ได้จนกว่าการปลดปล่อยที่พระเจ้าประทานแก่กรุงนี้จะปรากฏขึ้นดุจแสงอรุณ และความรอดพ้นของกรุงนี้จะส่องแสงเหมือนคบเพลิงที่กำลังลุกไหม้นานาชาติจะเห็นว่าพระเจ้าทรงปลดปล่อยเจ้าบรรดากษัตริย์จะทรงเห็นสิริรุ่งโรจน์ของเจ้า เจ้าจะได้ชื่อใหม่ ซึ่งพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะประทานให้เจ้าจะเป็นเสมือนมงกุฎงามในพระหัตถ์องค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นเหมือนมงกุฎของกษัตริย์ในพระหัตถ์พระเจ้าของเจ้าเขาจะไม่เรียกเจ้าอีกว่า “ผู้ถูกทอดทิ้ง” เขาจะไม่เรียกแผ่นดินของเจ้าอีกว่า “แม่ร้าง” แต่เขาจะเรียกเจ้าว่า “ความยินดีของเราอยู่ในเธอ”และเรียกแผ่นดินของเจ้าว่า “มีคู่สมรสแล้ว” เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงยินดีในเจ้า และแผ่นดินของเจ้าจะมีคู่สมรส ใช่แล้ว ชายหนุ่มแต่งงานกับสาวพรหมจารีฉันใด พระผู้สร้างของเจ้าก็จะแต่งงานกับเจ้าฉันนั้น เจ้าบ่าวยินดีเพราะเจ้าสาวฉันใด พระเจ้าของเจ้าก็จะทรงยินดีเพราะเจ้าฉันนั้น

เพลงสดุดี                                                                    สดด 96:1-3,7-9,11-12ก
     ก) จงร้องเพลงบทใหม่ถวายพระองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
จงร้องเพลงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าจากทั่วแผ่นดิน
จงร้องเพลงถวายพระองค์พระผู้เป็นเจ้า จงถวายพระพระพรแด่พระนามพระองค์เถิด
จงประกาศทุกวันว่าพระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดพ้น
จงเล่าถึงพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์แก่นานาชาติ
จงประกาศกิจการน่าพิศวงของพระองค์แก่บรรดาประชาชาติ
     ข) ครอบครัวประชาชาติทั้งหลาย จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
จงสรรเสริญพระสิริรุ่งโรจน์และพระอานุภาพของพระองค์
จงสรรเสริญพระสิริรุ่งโรจน์แห่งพระนามองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด
จงนำของถวายและจงเข้ามาในท้องพระโรงของพระองค์
จงกราบนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้าเมื่อทรงสำแดงความศักดิ์สิทธิ์
มนุษย์ทั่วแผ่นดินจงตัวสั่นเฉพาะพระพักตร์พระองค์เถิด
     ค) สวรรค์จงยินดี แผ่นดินจงเปรมปรีดิ์
ทะเลและทุกสิ่งที่อยู่ในทะเลจงส่งเสียงครึกโครมดังฟ้าคะนองเถิด
ทุ่งนาและทุกสิ่งที่อยู่ในทุ่งนาจงร่าเริง

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ฉบับที่หนึ่ง             1 คร 12:4-11
     พี่น้อง พระพรพิเศษมีหลายประการแต่มีพระจิตเจ้าพระองค์เดียวมีหน้าที่หลายอย่างต่างกันแต่มีองค์พระผู้เป็นเจ้าเพียงพระองค์เดียวกิจการมีหลายอย่างแต่มีพระเจ้าพระองค์เดียวผู้ทรงกระทำทุกอย่างในทุกคนพระจิตเจ้าทรงแสดงพระองค์ในแต่ละคนเพื่อประโยชน์ส่วนรวมพระจิตเจ้าประทานถ้อยคำที่ปรีชาแก่คนหนึ่งพระจิตเจ้าพระองค์เดียวกันประทานถ้อยคำที่รอบรู้แก่อีกคนหนึ่งพระจิตเจ้าพระองค์เดียวกันประทานความเชื่อแก่อีกคนหนึ่งพระจิตเจ้าพระองค์เดียวกันประทานพระพรบำบัดรักษาโรคประทานอำนาจทำอัศจรรย์ให้อีกคนหนึ่งประทานให้อีกคนหนึ่งประกาศพระวาจาให้อีกคนหนึ่งรู้จักจำแนกจิตต่างๆให้อีกคนหนึ่งพูดภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจและให้อีกคนหนึ่งตีความอธิบายความหมายของภาษานั้นได้พระพรพิเศษทั้งมวลเป็นผลงานจากพระจิตเจ้าพระองค์เดียวผู้ทรงแจกจ่ายพระพรต่างๆให้แต่ละคนตามที่พอพระทัย

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                      ยน2:1-12
     สามวันต่อมา มีงานมงคลสมรสที่หมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลี พระมารดาของพระเยซูเจ้าทรงอยู่ในงานนั้นพระเยซูเจ้าทรงได้รับเชิญพร้อมกับบรรดาศิษย์มาในงานนั้นด้วย เมื่อเหล้าองุ่นหมด พระมารดาของพระเยซูเจ้าจึงมาทูลพระองค์ว่า “เขาไม่มีเหล้าองุ่นแล้ว” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “แม่ครับแม่ต้องการอะไรจากลูกเวลาของลูกยังมาไม่ถึง” พระมารดาของพระเยซูเจ้าจึงกล่าวแก่บรรดาผู้รับใช้ว่า “เขาบอกให้ท่านทำอะไร ก็จงทำเถิด” ที่นั่นมีโอ่งหินตั้งอยู่หกใบ เพื่อใช้ชำระตนตามธรรมเนียมของชาวยิว แต่ละใบจุน้ำได้ประมาณหนึ่งร้อยลิตร พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาผู้รับใช้ว่า “จงตักน้ำใส่โอ่งให้เต็ม” เขาก็ตักน้ำใส่จนเต็มถึงขอบ แล้วพระองค์ทรงสั่งเขาอีกว่า “จงตักไปให้ผู้จัดงานเลี้ยงเถิด” เขาก็ตักไปให้ ผู้จัดงานเลี้ยงได้ชิมน้ำที่เปลี่ยนเป็นเหล้าองุ่นแล้ว ไม่รู้ว่าเหล้านี้มาจากไหน แต่ผู้รับใช้ที่ตักน้ำรู้ดี ผู้จัดงานเลี้ยงจึงเรียกเจ้าบ่าวมา พูดว่า “ใครๆ เขานำเหล้าองุ่นอย่างดีมาให้ก่อน เมื่อบรรดาแขกดื่มมากแล้ว จึงนำเหล้าองุ่นอย่างรองมาให้ แต่ท่านเก็บเหล้าอย่างดีไว้จนถึงบัดนี้”
พระเยซูเจ้าทรงกระทำเครื่องหมายอัศจรรย์ครั้งแรกนี้ที่หมู่บ้านคานาแคว้นกาลิลี พระองค์ทรงแสดงพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ และบรรดาศิษย์เชื่อในพระองค์ หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าเสด็จไปเมืองคาเปอรนาอุมพร้อมกับพระมารดา ญาติพี่น้องและบรรดาศิษย์ ทุกคนพำนักอยู่ที่นั่นเพียงสองสามวัน

ข้อคิด
     บทอ่านจากพระสารในวันนี้ ชี้ให้เราเห็นถึงบทบาทของแม่พระในชีวิตของเรา พระมารดามารีย์กับพระเยซูเจ้าเสด็จไปร่วมในงานมงคลสมรส เหล้าองุ่นเป็นเครื่องดื่มที่ใช้ในการกินเลี้ยง ชาวยิวมิได้ถือว่าเป็นเหล้า อันที่จริงเป็นเหล้าองุ่นที่มีดีกรีต่ำ แต่เมื่อเหล้าองุ่นหมดไป เจ้าภาพก็หน้าแตก พระมารดามารีย์ทรงเห็นสิ่งเหล่านี้จึงไปทูลพระองค์ว่า “เขาไม่มีเหล้าองุ่นแล้ว” คำตอบของพระเยซูเจ้าดูเหมือนว่าพระองค์ไม่สนพระทัยนัก และที่พระองค์ตรัสว่า “เวลาของลูกยังไม่ถึง” แต่พระองค์ก็ได้ทำอัศจรรย์หลังจากที่พระมารดาตรัสกับพระองค์
ทั้งนี้ เราพอจะเห็นได้ว่า พระองค์จะตอบสนองข้อเสนอของพระมารดา ดังนั้น ให้เรากราบทูลพระองค์ โดยผ่านทางพระนาง เราก็มั่นใจได้ว่าพระองค์จะยินดีรับฟังเรา เพราะพระนางได้ชื่อว่าเป็น “พระมารดานิจจานุเคราะห์”